Na een lange reis met veel tussenstops ben ik dan vermoeid maar blij weer terug in Nederland.
Wat een kou. De lente is nog niet begonnen. In Buenos Aires was het bloedheet.
Een hele overgang.
Nu verder met het werk aan de Greyhound.
Jullie horen nog hoe het verder gaat.
Wednesday, March 17, 2010
Nog meer foto's 2.
Niet alleen de huizen zijn van hout, ook de bruggen.
Zwanen met zwarte halzen !
Vastgelopen bij afgaand tij: dan zit er niets anders op dan te wachten.
Hier hebben wij de boot achtergelaten:
Club de Yates Valdivia.
Nog meer foto's.
Voor een vergroting : klik op de foto
Op het eiland Chiloe groeien veel cypressen. Het is glooiend en lijkt daardoor wel op Toscane.
Dit zijn nog eens mosselen!! Heerlijk en zoooo groot!
De vissers van Castro.
De kerken zijn hier meestal van hout. Hout is hier in overvloed aanwezig en goedkoop.
Op het eiland Chiloe groeien veel cypressen. Het is glooiend en lijkt daardoor wel op Toscane.
Dit zijn nog eens mosselen!! Heerlijk en zoooo groot!
De vissers van Castro.
De kerken zijn hier meestal van hout. Hout is hier in overvloed aanwezig en goedkoop.
De huizen zijn ook meestal van hout.
Wednesday, March 10, 2010
Valdivia: Einde van de reis
We zijn aangekomen in de stad Valdivia.
Na twee dagen motoren over de Stille Zuidzee langs de kust van Chili zijn we in prachtig weer hier de rivier opgevaren en liggen aan de steiger van Cluk Yates de Valdivia.
We zijn nu druk bezig de boot voor te bereiden op een lang verblijf hier. Op zaterdag 13 maart a.s. vertrekken wij allebei naar Nederland en Piet komt pas in november met zijn vrouw hier terug. Het is schitterend weer met een felle zon. Valdivia is en echte drukke stad.
Voor mij zit deze prachtige reis er op. Nu keer ik terug naar mijn eigen boot de Greyhound in Amsterdam. Het was een hele belevenis deze reis door Patagonie en ben dankbaar dat alles zonder grote problemen is verlopen.
Tot in Nederland.
Na twee dagen motoren over de Stille Zuidzee langs de kust van Chili zijn we in prachtig weer hier de rivier opgevaren en liggen aan de steiger van Cluk Yates de Valdivia.
We zijn nu druk bezig de boot voor te bereiden op een lang verblijf hier. Op zaterdag 13 maart a.s. vertrekken wij allebei naar Nederland en Piet komt pas in november met zijn vrouw hier terug. Het is schitterend weer met een felle zon. Valdivia is en echte drukke stad.
Voor mij zit deze prachtige reis er op. Nu keer ik terug naar mijn eigen boot de Greyhound in Amsterdam. Het was een hele belevenis deze reis door Patagonie en ben dankbaar dat alles zonder grote problemen is verlopen.
Tot in Nederland.
Saturday, March 6, 2010
Ancud
Vrijdag 5 maart 2010
Puerto Ancud, N. Isla de Chiloe
Position: S 41*53´80 / W 73*49´90
Gisteren bij ons vertrek uit Isla Mechuque zijn we vast komen te zitten op de rotsen. Helaas was het eb en al gauw lagen we schuin, tenslotte wel 45 graden!
Het was gelukkig windstil en erg zonnig weer. We hebben vier uren moeten wachten tot we weer vlot kwamen door het stijgende water. Piet heeft toen de schroef verwisselt. Wat bleek? Dat de achteruit het niet deed lag niet aan de koppeling maar aan de speciale schroef die Piet gebruikt. In de achteruit gingen de bladen niet in de vereiste stand staan. Gelukkig had Piet nog een aluminium drieblads reserveschroef aan boord. Die kon hij er nu de bood bijna droogviel gemakkelijk opzetten. Het is een hele opluchting dat er niets met de koppeling aan de hand is.
Woensdagmiddag hebben wij op dit prachtige eiland nog een heel lange wandeling gemaakt.
In de avond in een primitief restaurant hebben we kip met rijst en sla gegeten. Foto´s van dit restaurant en het dorpje volgen later.
Nu zijn we aangekomen in Ancud, volgens de pilot de grootste stad van het eiland Chiloe. Ca 27.000 inwoners. Veel restaurants, winkels en supermarkets.
Van hier varen wij a.s. zondag over de Stille Zuidzee naar Valdivia. Een afstand van 120 mijlen langs de kust van Chili. Daar zal de boot de hele zomer blijven liggen en vandaar reizen Piet en ik naar Nederland. Het is hier nog steeds mooi en zonnig weer.
Op weg naar Ancud kwamen we door een zee engte waar een heel sterke stroom staat. Wij voeren op een gegeven moment wel 13,7 knopen!! In het kolkende water.
De stad
Puerto Ancud, N. Isla de Chiloe
Position: S 41*53´80 / W 73*49´90
Gisteren bij ons vertrek uit Isla Mechuque zijn we vast komen te zitten op de rotsen. Helaas was het eb en al gauw lagen we schuin, tenslotte wel 45 graden!
Het was gelukkig windstil en erg zonnig weer. We hebben vier uren moeten wachten tot we weer vlot kwamen door het stijgende water. Piet heeft toen de schroef verwisselt. Wat bleek? Dat de achteruit het niet deed lag niet aan de koppeling maar aan de speciale schroef die Piet gebruikt. In de achteruit gingen de bladen niet in de vereiste stand staan. Gelukkig had Piet nog een aluminium drieblads reserveschroef aan boord. Die kon hij er nu de bood bijna droogviel gemakkelijk opzetten. Het is een hele opluchting dat er niets met de koppeling aan de hand is.
Woensdagmiddag hebben wij op dit prachtige eiland nog een heel lange wandeling gemaakt.
In de avond in een primitief restaurant hebben we kip met rijst en sla gegeten. Foto´s van dit restaurant en het dorpje volgen later.
Nu zijn we aangekomen in Ancud, volgens de pilot de grootste stad van het eiland Chiloe. Ca 27.000 inwoners. Veel restaurants, winkels en supermarkets.
Van hier varen wij a.s. zondag over de Stille Zuidzee naar Valdivia. Een afstand van 120 mijlen langs de kust van Chili. Daar zal de boot de hele zomer blijven liggen en vandaar reizen Piet en ik naar Nederland. Het is hier nog steeds mooi en zonnig weer.
Op weg naar Ancud kwamen we door een zee engte waar een heel sterke stroom staat. Wij voeren op een gegeven moment wel 13,7 knopen!! In het kolkende water.
De stad
Friday, March 5, 2010
Voorlopig geen foto´s !
Omdat de computer van Piet geinfecteerd is door een virus kan ik voorlopig geen foto´s voor de website bewerken en publiceren.
Door dit virus ben ik helaas al drie bestanden met foto´s kwijtgeraakt.
De foto´s die ik nu maak zal ik als ik terugben in Nederland op de website zetten.
Dus nu even alleen tekstverslagen van onze laatste weken in Chili.
Door dit virus ben ik helaas al drie bestanden met foto´s kwijtgeraakt.
De foto´s die ik nu maak zal ik als ik terugben in Nederland op de website zetten.
Dus nu even alleen tekstverslagen van onze laatste weken in Chili.
Dalcahue
Dinsdag 2 maart 2010
Dalcahue, Canal Dalcahue, Isla de Chiloe, Chili.
Position: S 42*23'00 / W 73*38'90
Elke keer als wij bij een baai aankomen worden wij verwelkomt en begeleid door dolfijnen!
Dat is zo vrolijk.
Gisteren waren wij in Castro, de hoofdstad van het eiland , met 27.000 inwoners.
De stad viel ons erg tegen alleen het centrale plein en de kerk waren erg mooi.
(zie foto). De kerk is van binnen helemaal van hout en van buiten bekleed met ijzeren platen die weer geverfd zijn.
Vandaag aangekomen bij het plaatsje Dalcahue. Heel pittoresk.
Daar staat de oudste houten kerk van het eiland.
Vanavond hebben wij gegeten in een gebouw waar een stuk of tien eettentjes in staan.Heerlijk gegeten voor vijf euro de man. Daar stond de televisie aan en zie je veel beelden van de aardbevings ramp. Het is vreselijk.
Dalcahue, Canal Dalcahue, Isla de Chiloe, Chili.
Position: S 42*23'00 / W 73*38'90
Elke keer als wij bij een baai aankomen worden wij verwelkomt en begeleid door dolfijnen!
Dat is zo vrolijk.
Gisteren waren wij in Castro, de hoofdstad van het eiland , met 27.000 inwoners.
De stad viel ons erg tegen alleen het centrale plein en de kerk waren erg mooi.
(zie foto). De kerk is van binnen helemaal van hout en van buiten bekleed met ijzeren platen die weer geverfd zijn.
Vandaag aangekomen bij het plaatsje Dalcahue. Heel pittoresk.
Daar staat de oudste houten kerk van het eiland.
Vanavond hebben wij gegeten in een gebouw waar een stuk of tien eettentjes in staan.Heerlijk gegeten voor vijf euro de man. Daar stond de televisie aan en zie je veel beelden van de aardbevings ramp. Het is vreselijk.
Monday, March 1, 2010
Marina Quinched
Zondag 28 februari 2010.
Marina Quinched, S entrance of Estero Castro, Isla de Chiloe, Chili.
Position: S 42*34'38 / W 73*45'20
Voor het eerst in een marina! Wat een luxe: eindelijk een warme douche.
We liggen voor anker voor de marina, die een kleine steiger in ondiep water heeft.
(Zie foto). De eigenaar William is een alleraardigste man die mij mee heeft genomen naar het plaatsje Chonchi, want hij ging daar naar de kerk. William heeft hier zijn eigen paradijsje en bouwt houten boten die hij zelf ontwerpt. De omgeving lijkt wel op Italie. Vooral door de vele cypressen en het glooiende landschap. Prachtig.
Het is nu al een hele tijd mooi weer en dat is voor hier heel uitzonderlijk. Meestal regent het hier drie van de zeven dagen.
Om ons heel liggen een heleboel zeeleeuwen te zonnebaden op de tonnen van de oesterkwekerij. (Zie foto) . Regelmatig worden wij opgeschrikt door hun gebrul als ze weer eens ruzie maken over een plaatsje op een ton.
In de nacht van vrijdag op zaterdag is er een zware aardbeving geweest die ook een tsunami heeft veroorzaakt. De berichtgeving uit het getroffen gebied is uiterst schaars omdat de verbindingen verbroken zijn. Het episch centrum van de aardbeving lag bij het stadje Conception. Daar schijnen wel driehonderd mensen gedood te zijn. De aardbeving had een kracht van 9,8 op de schaal vn Richter! Een heel zware dus.
Morgen zijn wij in het hoofdstadje van dit eiland : Castro en kan ik misschien meer informatie via internet ophalen.
Marina Quinched, S entrance of Estero Castro, Isla de Chiloe, Chili.
Position: S 42*34'38 / W 73*45'20
Voor het eerst in een marina! Wat een luxe: eindelijk een warme douche.
We liggen voor anker voor de marina, die een kleine steiger in ondiep water heeft.
(Zie foto). De eigenaar William is een alleraardigste man die mij mee heeft genomen naar het plaatsje Chonchi, want hij ging daar naar de kerk. William heeft hier zijn eigen paradijsje en bouwt houten boten die hij zelf ontwerpt. De omgeving lijkt wel op Italie. Vooral door de vele cypressen en het glooiende landschap. Prachtig.
Het is nu al een hele tijd mooi weer en dat is voor hier heel uitzonderlijk. Meestal regent het hier drie van de zeven dagen.
Om ons heel liggen een heleboel zeeleeuwen te zonnebaden op de tonnen van de oesterkwekerij. (Zie foto) . Regelmatig worden wij opgeschrikt door hun gebrul als ze weer eens ruzie maken over een plaatsje op een ton.
In de nacht van vrijdag op zaterdag is er een zware aardbeving geweest die ook een tsunami heeft veroorzaakt. De berichtgeving uit het getroffen gebied is uiterst schaars omdat de verbindingen verbroken zijn. Het episch centrum van de aardbeving lag bij het stadje Conception. Daar schijnen wel driehonderd mensen gedood te zijn. De aardbeving had een kracht van 9,8 op de schaal vn Richter! Een heel zware dus.
Morgen zijn wij in het hoofdstadje van dit eiland : Castro en kan ik misschien meer informatie via internet ophalen.
Klik op de foto voor een vergroting !
Een zalmkwekerij, zo zijn er erg veel in alle baaien.
De achterbuurt van Quellon
De bijboot klaar om te water gelaten te worden.
Vissers bezig opgedoken soort zeewier te drogen, moet een delicatesse zijn.
Dit is Chili met de Andes op de achtergrond.
Estero Pailad
Vrijdag 26 februari 2010
Estero Pailad, Golfo de Corvocado, Canal Queilen, Chili.
Position: S 42*51'81 / W 73*35'34
Woensdag waren wij de hele dag in het stadje Quellon. Daar waren diverse internetcafes, dus heb ik mijn website weer helemaal bij kunnen werken en iedereen een email gestuurd.
Ook heb ik een lange wandeling gemaakt. Het is een uitgestrekt stadje met ook zeer armoedige sloppenwijken. Op straat lage diverse door de drank uitgetelde mannen hun roes uit te slapen. Dat ook tot onze verassing hier gestolen wordt bleek de volgende morgen.
De bijboot met buitenboordmotor van de Oostenrijkse zeilboot de “Delphin”bleek verdwenen.
Uiteindelijk is via de Capitania des Portos de bij boot weer terug gekomen maar de buitenboordmotor bleef spoorloos.
In de stad waren diverse goed voorziene supermercado’s. Heerlijk verse broodjes gekocht.
Gisteren waren we in een prachtige baai waar wij nog een lokale visser op bezoek hebben gehad. Veel houten vissersboten hebben achterop een luchtcompressor staan. Ook zagen wij steeds lange slangen op die boten. Wij hadden ons al vaker afgevraagd waarop zij toch doken.
Nu bleken zij op een diepte van tien tot wel dertig meter een soort wier te verzamelen. Dit schijnt een lokale delicatesse te zijn en wordt door die vissers verkocht voor een dollar per twee kilo. Het opgeviste wier wordt gedroogd op het strand naast onze boot en zij kamperen de hele week in een tentje bij het strand. Een hard bestaan lijkt mij en niet zonder risico. Bovendien is het water hier erg koud. Martin, de visser die ons dit allemaal vertelde is 36 jaar en heeft een gezin met schoolgaande kinderen en een huisje in Quellon.
Vandaag zijn wij voor anker gegaan in volgens de pilot een van de mooiste baaien van het eiland Chiloe. Het is hier ook werkelijk schitterend. Een prachtige begroeiing op glooiende heuvels. Er groeien zelfs palmbomen. Vanmiddag hebben we een lange wandeling gemaakt en omdat het nog steeds zo’n schitterend weer is hebben we genoten van alles wat hier groeit en bloeit. Ook zijn er erg veel vogels. Rond de boot heb ik al een zeehond en een dolfijn gezien.
Ook zijn hier witte zwanen met een zwarte hals.
Tijdens het varen moeten we steeds oppassen niet in een veld met drijvende kelp terecht te komen. Kelp is een heel taaie lange onder waterplant die als er een bos om de kiel of het roer van de boot zit de vaart er onmiddellijk uithaalt. Je kunt het haast niet van de kiel afkrijgen. Alleen door achteruit te varen. Maar helaas de achteruit van de boot werkt niet meer. Dus wij halen af en toe allerlei toeren uit om die kelp toch van de kiel te krijgen.
Ik zal nog een foto van een stuk kelp maken.
Estero Pailad, Golfo de Corvocado, Canal Queilen, Chili.
Position: S 42*51'81 / W 73*35'34
Woensdag waren wij de hele dag in het stadje Quellon. Daar waren diverse internetcafes, dus heb ik mijn website weer helemaal bij kunnen werken en iedereen een email gestuurd.
Ook heb ik een lange wandeling gemaakt. Het is een uitgestrekt stadje met ook zeer armoedige sloppenwijken. Op straat lage diverse door de drank uitgetelde mannen hun roes uit te slapen. Dat ook tot onze verassing hier gestolen wordt bleek de volgende morgen.
De bijboot met buitenboordmotor van de Oostenrijkse zeilboot de “Delphin”bleek verdwenen.
Uiteindelijk is via de Capitania des Portos de bij boot weer terug gekomen maar de buitenboordmotor bleef spoorloos.
In de stad waren diverse goed voorziene supermercado’s. Heerlijk verse broodjes gekocht.
Gisteren waren we in een prachtige baai waar wij nog een lokale visser op bezoek hebben gehad. Veel houten vissersboten hebben achterop een luchtcompressor staan. Ook zagen wij steeds lange slangen op die boten. Wij hadden ons al vaker afgevraagd waarop zij toch doken.
Nu bleken zij op een diepte van tien tot wel dertig meter een soort wier te verzamelen. Dit schijnt een lokale delicatesse te zijn en wordt door die vissers verkocht voor een dollar per twee kilo. Het opgeviste wier wordt gedroogd op het strand naast onze boot en zij kamperen de hele week in een tentje bij het strand. Een hard bestaan lijkt mij en niet zonder risico. Bovendien is het water hier erg koud. Martin, de visser die ons dit allemaal vertelde is 36 jaar en heeft een gezin met schoolgaande kinderen en een huisje in Quellon.
Vandaag zijn wij voor anker gegaan in volgens de pilot een van de mooiste baaien van het eiland Chiloe. Het is hier ook werkelijk schitterend. Een prachtige begroeiing op glooiende heuvels. Er groeien zelfs palmbomen. Vanmiddag hebben we een lange wandeling gemaakt en omdat het nog steeds zo’n schitterend weer is hebben we genoten van alles wat hier groeit en bloeit. Ook zijn er erg veel vogels. Rond de boot heb ik al een zeehond en een dolfijn gezien.
Ook zijn hier witte zwanen met een zwarte hals.
Tijdens het varen moeten we steeds oppassen niet in een veld met drijvende kelp terecht te komen. Kelp is een heel taaie lange onder waterplant die als er een bos om de kiel of het roer van de boot zit de vaart er onmiddellijk uithaalt. Je kunt het haast niet van de kiel afkrijgen. Alleen door achteruit te varen. Maar helaas de achteruit van de boot werkt niet meer. Dus wij halen af en toe allerlei toeren uit om die kelp toch van de kiel te krijgen.
Ik zal nog een foto van een stuk kelp maken.
Subscribe to:
Posts (Atom)