Zaterdag 13 februari 2010
Caleta Luna, Canal Andrea, S. Isla Canning, Chili
Position: S 50*18'80 / w 74*36"15
Vandaag weer 9,5 uur gemotord. Helaas de hele dag tegenwind, gelukkig niet hard.
Vanmiddag scheen zelfs af en toe de zon. De barometer is enorm gestegen dus we verwachten wel wat goed weer. Vanmorgen wilden we de gletsjer bekijken die Bill Tillman heeft overgestoken, maar helaas alle bergen waren in mist gehuld dus we zijn door gevaren.
We gaan de komende dagen nog een beroemde gletsjer bezoeken en daarvoor minimaal een dag omvaren. Hopelijk schijnt dan de zon en kunnen we mooie foto’s maken.
Het is wel fijn dat we elke nacht rustig liggen en goed kunnen slapen. Alleen mis ik het zeilen erg. Nu lijkt het wel een bustocht. Steeds motorrend door al die kanalen. Ik moet er niet aan denken dat de motor niet meer werkt. Regelmatig zitten er slierten kelp om de kiel en dan wordt ik opgeschrikt door het vreemde geluid dat daardoor ontstaat en denk ik dat er iets met de motor is. Om die kelp van de kiel weer kwijt te raken moeten we eigenlijk achteruit varen. Maar omdat de achteruit het niet doet hebben we vandaag een grote zak waarin aannemers zand vervoeren met touwen achter de boot gehangen en ons zo voor de wind laten drijven. Op die manier zijn we die taaie slierten kelp weer kwijtgeraakt.
Ook bij het anker ophalen zit er vaak een enorme bos kelp aan het anker. In de bijboot probeer ik dat dan met een machete weg te hakken. Meestal lukt dat wel. Ook het roeien op de ankerplaats met de bijboot wordt vaak door die taaie kelp planten belemmert. Het gebruik van een buitenboordmotor is door die kelp onmogelijk. De schroef zou onmiddellijk vastlopen.
Gisteravond kwam nog een Italiaans stel in de baai voor anker met een Westerly 33 voet lang.
Zij zeilen al acht jaar in de Pacifis rond en zijn drie keer in Polynesie geweest, in Nieuw Zeeland, Singapore, Hongkonk, Thailand, Japan, Hawai, Alaska, etc...
En dat met een kleine 35 jaar oude zeilboot.
Het regent nog steeds elke dag en is vrij koud. De hele dag heb ik koude voeten omdat ik geen goed gevoerde laarzen bij me heb. Tijdens het motoren lees ik wat en kijk naar de voorbijglijdende bergen. Ik hoop nu echt dat de voor vandaag voorspelde zuidwestenwind morgen ook werkelijk komt zodat we eindelijk wee eens kunnen zeilen zonder motor.
