Dinsdag 12 januari 2010, Puerto Parry, Staten Island, Argentina
Vanmorgen zijn wij in alle vroegte, vanwege het getij, verhuist van Puerto Hoppner naar de ernaast gelegen Puerto Parry. Beiden zijn diepe fjorden tot diep in Staten eiland. Zo diep dat je enigszins beschut kunt afmeren .
De wind giert en rukt aan de boot. Het regent dat het giet. We liggen gelukkig veilig afgemeerd met twee lijnen in het midden van de baai aan een heel grote boei geschikt voor vrachtvaartuigen.
Aan het einde van de baai is een post van de Argentijnse marine bestaande uit twee gebouwtjes en een aanlegsteiger.
Vanmorgen hebben we kennis gemaakt met de bewoners: een man en een vrouw van de Argentijnse marine, een jong stel waarvan de man een beroepsfotograaf is en twee jongelui die we niet gezien hebben omdat ze erg lang slapen.
We kwamen vroeg aan ca. 8.30 en hebben de bemanning van de post gewekt.
Om de 45 dagen worden ze afgelost en wordt de post met een schip vanuit Ushuaia bevoorraad. We werden heel hartelijk ontvangen met koffie, kaas, brood (zelf gebakken) , worst ei en cake.
Sergio , de beroepsfotograaf heeft een trektocht van 23 dagen met een tent en camera’s over het hele eiland gemaakt. Wij kregen twee prachtige fotoboekjes van hem kado die hij gepubliceerd heeft over de fauna van Tierra del Fuego en het Beagle Kanaal.
Sinds dertig dagen was er geen zeilboot op bezoek geweest! Ze waren zichtbaar blij met ons bezoek. Ze hebben gebrekkige communicatie met het vasteland via een zender.
De weerberichten waarover wij nu beschikken beloven weinig goeds voor de komende dagen: harde wind uit het westen. Dit is de richting die wij uit moeten naar en door het Beagle kanaal met als bestemming Ushuaia.
Helaas doet de watermaker het niet maar wij zien hier diverse watervallen vanaf de bergen komen die nog met een beetje sneeuw zijn bedekt. Daar halen we dan maar jerrycans met water op.
Het is hier voor het eerst dat wij het veel beschreven weer van de “screaming fifties”ervaren.
Het is zomer maar het is erg koud, je ziet je adem, en de windvlagen zijn op stormkracht.
Woensdag 13 januari 2010.
Vannacht was een onrustige nacht. Door de harde windstoten en de stroom botsen wij regelmatig met een flinke klap op de boei.
De eerste keer, rond half drie, sliep ik heel diep en schrok ik mij wild. In mijn pyama op blote voeten ben ik rond het dek gerend en heb met een zaklamp vastgesteld dat wij niet op de rotsen zaten zoals ik even dacht. Piet sliep als een roos. Nu hebben wij met nog twee lijnen dit redelijk verholpen. Gelukkig is deze boei voorzien van een houten stootrand zodat de schade aan de boot bij die onzachte botsingen beperkt blijft. Door deze windstoten tot meer dan 40 knopen en de daardoor in deze fjord veroorzaakte golfslag kunnen wij niet van boord en lezen veel.
Het is koud, rond het vriespunt, maar de dieselkachel in de voorkajuit houdt het daar behaaglijk.
