Solo spinnakeren

Dinsdag 20 juli heb ik voor het eerst bij weinig wind solo gespinnakerd op het Markermeer. Alles fout gedaan wat maar mogelijk was maar omdat er zo weinig wind was liep het allemaal goed af Het is wel een mooi gezicht die spinnaker met een Greyhound er op!

De Colin Archer Memorial Race 2010

Een groep gaat hier over de startlijn. Toen brak gelukkig de zon door en de regen stopte.



Ik logeerde bij Piet & Tyne in Ternaard.
Jelle, de zoon van Piet & Tyne , was zo aardig ons in zijn RIB met een snelheid van wel 40 knopen langs de deelnemers te stuiven.



Na de wilde rit allemaal verwaaid terug bij de sluis;



Er deed helaas maar een multihull mee: De Ragebol. De rompen leken sprekend op de rompen van mijn vroegere catamaran: We Two Are One!



Al bij de start dachten wij dat dit de snelste boot van het veld zou zijn en ja hoor de winnaar!



Hij zet er de kuierlatten in!



De boot van Henny & Ingrid uit mijn haven Twellegea.

Spinnakeren

Gisteren heeft Rob mij les gegeven in het hanteren van de spinnaker op een monohull.
Het waaide redelijk hard en de spinnaker sleurde ons door het water vooral bij het reachen.
We haalden 8 knopen snelheid!!
Dit smaakt naar meer. Maar voor ik het solo doe moet het minder hard waaien en de automaat moet goed werken. Wel prachtig zeilen.



De spinnaker bleek spiksplinternieuw te zijn en ook met een greyhound!

Restauratie van het plafond van de Greyhound

Vandaag heb ik bij de Aldi een kleine nieuwe digitale camera gekocht:
een Canon Pwershot 495. Hiermee zijn deze foto's genomen.
Gisteren heb ik in de bloedhitte dan eindelijk het door lekkages verotte hout vervangen door
nieuw multiplex en dat geplamuurd en wit geverfd.
Het resultaat is niet onaardig en zal vooral mijn broer genoegen doen. Hij stoorde zich mateloos aan de onttakelde toestand van het plafond waar hij iedere keer als hij aan boord was tegenaan moest kijken.